سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

جمعه 7 دی 1403
  • سالروز تشكيل نهضت سوادآموزي به فرمان حضرت امام خميني -ره-، 1358 هـ ش
  • شهادت آيت الله حسين غفاري به دست مأموران ستم‌شاهي پهلوي، 1353 هـ ش
27 جمادى الثانية 1446
    Friday 27 Dec 2024
      مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خط قرمز ماست. اری اینجا سایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

      جمعه ۷ دی

      ] چشمه جوشان

      شعری از

      عباس زارع میرک آبادی

      از دفتر حدیث حکمت نوع شعر مثنوی

      ارسال شده در تاریخ سه شنبه ۲۱ بهمن ۱۳۹۳ ۱۰:۱۸ شماره ثبت ۳۴۳۷۲
        بازدید : ۶۷۸   |    نظرات : ۴۲

      رنگ شــعــر
      رنگ زمینه
      دفاتر شعر عباس زارع میرک آبادی

      چشمه ي جوشان
      چون  گذر  افتاد   ناداني   به  كوه
                     چشمه يي جوشان   بديد  و  صد سبو     
      هر كسي  زآن  آب  بر   مي داشتي
                    آن    سبوها   پر    ز   آب     انباشتي
      هيچ كس را كم نداد آن چشمه آب
                      هيچ  كس  در  چشمه  ناديدي سرآب
      آن  سبو  بودي  كه  بر مي داشتي
                     ظرف  كوچك،  كم  ز  آبش  داشتي
      زيد  نادان  در  تعجب  شد  از  اين
                      از  كمال   چشمه  و  از   راز    اين
      پس  نهيبي  زد بر او گفتا كه هان
                      اغنيا  را    چون  نبندي  تو    دهان؟
      چون  سبويي  جاي بيشتر داشتي
                    آب  چشمه  بيش  از  آن    برداشتي
      آن  يكي   طفل  يتيم    و   مستحق
                      در   سبوي  كوچكش كم شد ز حق
      چون جهان اينگونه مي آيد به پيش
                     تار   و  پود   آن   بگردد ريش ريش
      چشمه ي جوشان به اوآهسته گفت
                   آن   كلاه  بردار  و  با  من  گير جفت
      اي  كه  ناداني  تو  بر  اسرار   حق
                    اي  ز  بهر  حق،  تو  گردن كرده شق
      خط   كج  ديدي  تو اندر عكس  يار
                   آن  خطا  از  چشم  توست، ني از نگار
      خط  كج  ابروي  زيباي  وي  است
                     گر   نباشد  كج  چنين  زيبا  كي است
      چشمه ام من آب ميجوشم ز پست
                      تا  بنوشد  هر  كسي  كو  تشنه است
      اين  وظيفه  گردن  من  بود  و بس
                     صاحب  اين  خانه مي داند كه هست
      كار  ما   آب  است  دادن  والسلام
                       ني  بپرسيم  حال  نوشان  يك كلام
      هر  كسي   دارد   سبوي     بيشتر
                       مي برد    از   چشمه   آب    بيشتر
      گفتمت  اين  قصه  را  اي  يار ما
                        تا  بداني   چيست    راز   كار    ما
      چشمه ي خير ار  بجوشد  از  نهاد
                       ديگران  سيرآب   گردند و  تو  شاد
      اي  بشر  از  رب  عالم  درس  گير
                       دشمنش  از  روزي  او  گشته  سير
      قدر آدم   هر  چه  افزونتر    شدي 
                      خير  او  از  دوستان  بيرون  شدي
      چون كه خير آدمي بيرون زاوست
                        دشمنان  را   بنگرد  در جلد دوست
      چون نگاه دوست بر دشمن  شدي 
                       صد هزاران كينه زو   مدفن  شدي
      كينه  چون   هرز آمدي درجان ما 
                       آتش   اندر   هرز   شد درمان   ما
      خير  ما   آتش  بود  بر  هرز  جان
                        خود  گلستان مي كند اين  جانمان
      ۱
      اشتراک گذاری این شعر

      نقدها و نظرات
      تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


      (متن های کوتاه و غیر مرتبط با نقد، با صلاحدید مدیران حذف خواهند شد)
      ارسال پیام خصوصی

      نقد و آموزش

      نظرات

      مشاعره

      کاربران اشتراک دار

      محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
      کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
      استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
      2